De laatste!
Door: Marlies
Blijf op de hoogte en volg Marlies
07 December 2007 | Zuid-Afrika, Kaapstad
En daar issie dan! De allerlaatste update vanuit Kaapstad, Zuid-Afrika, Afrika, de Wereld, het Heelal.
Er is al wat afscheid genomen, er is al wat ingepakt, er is al wat gehuild en er is nog zoveel te doen.
Sinds mijn laatste weblog heb ik, dankzij medestudenten van 4exchange, mijn ouders en mezelf, 2000 Rand gedoneerd aan Salesian Institute, iets waar ze erg blij mee waren. De mensen hier hebben de pepernoten en chocoladeletters die ik had gulzig naar binnen gewerkt en wat over was heb ik aan gelukkige Nederlanders gegeven.
Gisteren heb ik mijn afscheidsdineetje gehad, heb ik afscheid genomen op het werk, heb ik ingepakt en me nog even schandalig gedragen en geshopt. Gezien dat laatste zal het voorlaatste wat lastiger worden, maar het komt vast wel goed.
Wat ik niet iedereen van tevoren verteld heb, maar nu wel iedereen wil laten weten, is dat ik vanochtend Archbischop Desmond Tutu in levende lijve heb gezien. Het duurde 3,5 maand, maar ik heb deze Nobelprijswinnaar toch in de ogen gekeken. Foto’s volgen nog (van de beste man zelf alleen, ik hield me er buiten), ik vond het persoonlijk wel een goede afsluiter van deze periode.
Gelegenheid voor Tutu’s aanwezigheid was het uitreiken van een cheque aan drie verschillende organisaties die de levens van wees-/straatkinderen verbeteren, waaronder mijn eigen stageorganisatie. Salesian Institute is nu weer 100.000 Rand rijker en na afloop van dit feestje belandde ik toch weer op het werk.
En vanuit dat werk waar ik niet hoor te zijn, typ ik mijn laatste weblog vanuit Zuid-Afrika. De zon schijnt, er is geen wolkje aan de lucht en de thermometer geeft 30 graden aan. Er staat een verfrissend briesje, de mensen zijn vrolijk en ik zie alles voor het laatst. De bergen, de hoge gebouwen, de mensen op straat. Stiekem kijk ik maar vooruit, omdat dat het wat makkelijker maakt. Weer bij paps en mams in de woonkamer zitten, iedereen weer zien, kroketten eten, naar school toe (...), Kerst vieren met familie, oud en nieuw overleven en vervolgens op het vliegtuig naar Zweden stappen. Bij alles dat eindigt, volgt een nieuw begin.
I’ll see you soon!
Er is al wat afscheid genomen, er is al wat ingepakt, er is al wat gehuild en er is nog zoveel te doen.
Sinds mijn laatste weblog heb ik, dankzij medestudenten van 4exchange, mijn ouders en mezelf, 2000 Rand gedoneerd aan Salesian Institute, iets waar ze erg blij mee waren. De mensen hier hebben de pepernoten en chocoladeletters die ik had gulzig naar binnen gewerkt en wat over was heb ik aan gelukkige Nederlanders gegeven.
Gisteren heb ik mijn afscheidsdineetje gehad, heb ik afscheid genomen op het werk, heb ik ingepakt en me nog even schandalig gedragen en geshopt. Gezien dat laatste zal het voorlaatste wat lastiger worden, maar het komt vast wel goed.
Wat ik niet iedereen van tevoren verteld heb, maar nu wel iedereen wil laten weten, is dat ik vanochtend Archbischop Desmond Tutu in levende lijve heb gezien. Het duurde 3,5 maand, maar ik heb deze Nobelprijswinnaar toch in de ogen gekeken. Foto’s volgen nog (van de beste man zelf alleen, ik hield me er buiten), ik vond het persoonlijk wel een goede afsluiter van deze periode.
Gelegenheid voor Tutu’s aanwezigheid was het uitreiken van een cheque aan drie verschillende organisaties die de levens van wees-/straatkinderen verbeteren, waaronder mijn eigen stageorganisatie. Salesian Institute is nu weer 100.000 Rand rijker en na afloop van dit feestje belandde ik toch weer op het werk.
En vanuit dat werk waar ik niet hoor te zijn, typ ik mijn laatste weblog vanuit Zuid-Afrika. De zon schijnt, er is geen wolkje aan de lucht en de thermometer geeft 30 graden aan. Er staat een verfrissend briesje, de mensen zijn vrolijk en ik zie alles voor het laatst. De bergen, de hoge gebouwen, de mensen op straat. Stiekem kijk ik maar vooruit, omdat dat het wat makkelijker maakt. Weer bij paps en mams in de woonkamer zitten, iedereen weer zien, kroketten eten, naar school toe (...), Kerst vieren met familie, oud en nieuw overleven en vervolgens op het vliegtuig naar Zweden stappen. Bij alles dat eindigt, volgt een nieuw begin.
I’ll see you soon!
-
07 December 2007 - 16:14
Matthijs:
Fo shizzle!
Check je morgen sis'!
(wat een tekst - hoe vond je 'em?) -
07 December 2007 - 18:26
Miertje:
Morgen wachten er vast 2 heerlijke hamkaas croissants op je te wachten thuis, bedenk goed wie die gebakken heeft!:D -
07 December 2007 - 18:48
Miranda:
he marlies!
alvast een hele fijne vlucht!! Maak je maar weer op voor ons koude kikkerlandje!
tot snel..!
Groetjes Miranda -
07 December 2007 - 21:58
Vera:
Goede vlucht en welcome back in Holland! En ook dat nieuwe begin wordt vast top!
Liefs Vera -
08 December 2007 - 08:07
Marloes:
Hey!
Je bent alweer bijna in Nederland :D Welkom thuis :D
Marloes -
10 December 2007 - 14:43
Cora En Wim.:
Hallo Marlies;
Als het in januari wat rustiger is geworden,zien wij jou graag een keer
Bij de Put verschijnen.Groeten aan de fam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
