Vakantie! In Oostenrijk en Italië...

Goh, Marlies, waar zit je nou weer dan?
Ja, beste lezers, dit keer komt er een bericht vanuit Oostenrijk. Op verzoek, en ook omdat het wat makkelijker is om meerdere mensen zo te bereiken dan dat ik aparte mailtjes stuur met precies dezelfde informatie.

Niet dat ik gelijk weer genoeg had van Nederland, maar het is zo gekomen dat ik tijdens mijn Midzomerweekend in Sundsvall een leuke Oostenrijkse kerel tegen gekomen ben (ook voormalig Erasmusstudent, maar dan een semester eerder). En zo'n leuke vent wilde ik dan toch graag snel weer eens zien. En laten we gek doen, dan ga ik gewoon lekker twee weken naar Oostenrijk!

Vorige week woensdag stapte ik op het vliegtuig van Amsterdam naar Wenen, waar ik om 11 uur 's avonds landde. Na een maand van vele sms'jes, mails en Skypegesprekken stond Stefan dan eindelijk weer een keer in levende lijve voor me. We zaten al gauw in de auto om naar Graz te rijden.
Graz is de tweede stad van Oostenrijk en bevindt zich in het zuiden van het land. Boegbeeld van de stad is een kloktoren, die op een berg in het midden van de stad staat. Het belangrijkste punt is dat Graz de woonplaats van Stefan is, wat ook gelijk verklaard waarom we deze kant op reden.

De volgende dag stond het afstudeerfeestje van een goede vriendin van Stefan op het programma, waardoor ik van half 11 's ochtends tot 10 uur 's avonds op hoge hakken rondbanjerde en probeerde te wennen aan de Duitse tonen die ze hier gebruiken. Echt Duits zoals ik het ken is het niet, maar langzamerhand begin ik een woord of twee per gesprek te begrijpen. Na ruim vijf jaar geen woord Duits te spreken, is het nog niet zo heel makkelijk om het te begrijpen. Het leren van de Zweedse taal helpt er niet echt bij, voor mij zijn de talen erg gelijk aan elkaar en formuleer ik makkelijker een zin met een mengsel van de twee dan dat ik iets zinnigs uit weet te kramen. Het lezen is geen probleem, maar het verstaan en spreken zal nog wel eventjes duren.

Hoe dan ook, de afgelopen week hebben we Graz verkend, Stefan zijn verjaardag gevierd, met zijn familie gegeten en overal en nergens wat gedronken en gezien.

Omdat ik nog niet genoeg heb gehad van al die landen op de wereld (...) zijn we eergisteren heerlijk spontaan naar Italië gereden. Na acht jaar lang vakantie vieren op deze plek, wist Stefan prima de weg in Grado, een plaatsje op een klein eilandje, vier uur rijden van Graz.

Het was ontzettend warm onderweg en we waren blij toen we er eindelijk waren. Aangezien het een spontaan vertrek was, hadden we enkel adressen van mogelijke hotels bij ons. Toen Stefan het derde adres in de navigatie invoerden, gaf deze aan dat we in de ingevoerde straat zaten. Dat kwam goed uit, waardoor we bij een van de mogelijkheden in deze straat de laatste kamer met korting gekregen. De kamer zat op de bovenste verdieping, maar de airconditioning maakte dat helemaal goed. Na een zeer welkome frisse douche liepen we een beetje rond, aten een heerlijk stuk pizza, kochten een ijsje en drinken en bivakkeerde vervolgens op het strand. Dit herhaalde zich de volgende dag weer en zodoende hebben we twee leuke dagen gehad in een fijne omgeving.

Op de heenweg zagen we een Outlet in de buurt van Palmanova. Stefan is al een tijdje op zoek naar leuke schoenen en we besloten op de terugweg hier even langs te rijden. We hadden enorm veel mazzel, aangezien het niet alleen een Outlet was, ze hadden er ook nog eens uitverkoop. Zodoende hebben we goedkope kleding van goede merken kunnen kopen en ben ik degene met nieuwe schoenen. Hoe ik ze meeneem naar Nederland moet ik nog uitvogelen, maar ik ben wel blij met mijn aankoop. Er was ook een Lindt-winkel, vol met chocolade. Vanwege de warmte hebben we hier niks gekocht, maar het nodigde wel uit om nog eens terug te komen.

En inmiddels zitten we weer in Graz, waar de zon schijnt (ze hebben hier regen gehad toen wij weg waren) en het nog altijd even mooi is als altijd.

Volgende week woensdag vlieg ik weer naar Nederland, om dan ergens in het midden van de nacht op de stoep in Roden te staan. Wat volgen gaat, keine ahnung, maar wat komt, dat komt. Nu genieten we gewoon lekker in Oostenrijk.
Misschien dat ik later nog foto's hierbij plaats en anders zijn ze vast te zien als ik weer in Nederland ben.

Liefs!